miércoles, 24 de octubre de 2018

O parque da lúa chea - El parque de la luna llena


Como cada noite de lúa chea, chega con ela a moura de namorar coa dozura nos beizos, e murmurio de palabras e aloumiños,
 como cada noite vaise fundir  nun abrazo co mar; nunha pequena caliña  o pé dun parque ela xuntase con tódolos antepasados que mocearon e se bicaron nese parque e nese mar e descubriron a paz e a vitalidade e foron ditosos no lugar; o pé da praia, o lado dunha pedra, no recanto dunha árbore, no recuncho onde batían as ondas, nas olladas dos namorados, e nos berros do mar cansados de esperar cos namorados as luces da alba.

Pero agora todo mudou chegaron os caciques o parque xa non lle quedan case árbores; os xigantes foron arrancados e arrastrados ata outro lugar, viraron a terra romperon o parque a moura de namorar non ten lugar onde velos namorados mocear e os vellos rir e lembrar, so palabras pero agora os feitos din que está desfeito todo.
 A moura de namorar resístese pero nada pode facer solo berrar e recuncar para coller novos folgos para dar a loita final. 
Sácalos de alí e desexar que non volten a desenterrar os ósos e os seus Dnis de pedra todo o malo queda no Karma e despois pasa factura a un pobo; o tempo pon a cada un no seu lugar, tarde ou cedo. 
Recuncarán e voltarán os risos pero antes un pobo ten que loitar polo seu acervo cultural.
A que esperamos ¡loitemos!      


Como cada noche de luna llena, llega con ella la moura de enamorar con la dulzura en los labios, y  susurra palabras y cariños, como cada noche se va a fundir  en un abrazo con el mar; en una pequeña  cala  al pie de un parque ella se  juntara con todos los antepasados que se enamoraron y se besaron en ese parque y en ese mar y descubrieron la paz y la vitalidad y fueron dichosos en el lugar; al pie de la playa, el lado de una piedra, en la esquina de un árbol, en el rincón donde batían las olas, en los ojos de los enamorados, y en los gritos del mar cansados de esperar con los enamorados las luces del alba.
Pero ahora todo cambió llegaron los caciques el parque ya no le quedan casi árboles; los gigantes fueron arrancados y arrastrados hasta otro lugar, movieron la tierra rompieron el parque la moura de enamorar no tiene lugar donde verlos enamorados, enamorarse y los viejos reír y recordar, solo palabras, pero ahora lo que han hecho está destruido todo. La moura de enamorar se resiste, pero nada puede hacer solo chillar y echarse atrás para coger nuevos alientos para dar la lucha final. Los sacas de allí y desear que no vuelvan a desenterrar los huesos y sus Dnis de piedra todo el mal queda en el Karma y después pasa factura a un pueblo; el tiempo ponen a cada uno en su lugar, tarde o temprano.  Lo echarán abajo y volverán las risas, pero antes un pueblo tiene que luchar por su acervo cultural.
A que esperamos ¡luchemos!   

lunes, 8 de octubre de 2018

LOTERIA SOS PANADEIRA 2018

Un año más tenemos a la venta la loteria de navidad de  SOS PANADEIRA,
Loteria Nacional de Navidad con el número  30.882
SOS PANADEIRA LA ÉTICA PAGA

 Y NO OLVIDÉIS COMPRAR VUESTRA PARTICIPACIÓN, ES LA QUE TOCA
.SUERTE A TODOS